Wat ik vaak niet vertel...
Normaal schrijf ik een stukje.
Plaats een paar foto's en dat is het dan.
Maar nu bedacht ik me dat ik beter eens met de billen bloot kon gaan.
Omdat ook bij mij de dingen niet altijd zo goed gaan als het van buiten lijkt.
-Want die kledingkast die moest wel opgeruimd, omdat het bankje wat er tegenover staat, steeds voller kwam te liggen ( met kleding die niet meer in de kast paste).
-En die site van life after money...
Ik vind het super dat ze zo kan leven, maar ja..ik ben een koukleum, en hoewel onze verwarming alleen boven de 18 graden komt als er bezoek is, is die 18 graden ook wel heel fijn.
Geen kachel ( zoals Ilona lang had) , dan val ik stil en kan helemaal niks meer.
-Afgeprijsde voeding?
Ik doe het weleens, een artikel kopen met 35 % korting, als ik zeker weet dat het dezelfde dag nog op gaat.
Maar ik ga zeker niet op zoek naar alleen maar afgeprijsde artikelen, zoals Ilona.
En dat wandelen, jongens ik zou willen dat ik zo actief was.
Dat ik de moed had om gewoon op pad te gaan, ook met minder mooi weer en in de regen.
- In sommige dingen ben ik best zuinig, ik denk na voor ik iets aanschaf, maar toch...als ik rond kijk in huis , vind ik het in totaal best luxe.
Alles wat ik wil, is er, en of je dat nog zuinig zijn kunt noemen....
Eten, daar geef ik best wat aan uit.
Niet dat er duur vlees (voor mij dus helemaal geen vlees) in huis gehaald word, of hele luxe ingrediënten.Maar er is altijd een volle koelkast , en volop verse groenten en fruit..
- Handwerken, laatst maakte ik een paar dingen voor mijn vriendin.
Die maak ik direct, maak ik ook snel helemaal af.
Maar voor mezelf...het blijft vaak lang liggen, soms zo lang dat ik het helemaal beu ben en iets nieuws begin. Om me vervolgens schuldig te voelen omdat ik zoveel onder handen heb.....
-Op tijd op het werk zijn...is voor mij vaak erg vroeg aanwezig zijn. Zo vroeg dat ik vaak nog even in de auto wacht ( meer als 10 minuten te vroeg kan echt niet vind ik), en dat alleen omdat ik bang ben te laat te komen.
Of ik nog meer op te biechten heb?
- Ik vind het lastig om tijdschriften weg te doen.
Nu staan er weer twee dozen klaar, en eerlijk...er kunnen er nog minstens twee weg.
- Ik heb mezelf verboden om nog bij een kringloopwinkel te komen, waar ze een mooie boekenhoek hebben.
Omdat je daar voor 1 euro echt mooie boeken kunt kopen.
Maar ja...ik heb al een paar kasten vol, en een paar stapels liggen die er niet eens meer in kunnen.
Dus voorlopig eerst lezen, dan boeken naar de boekenmarkt, en pas als ik weer wat ruimte heb, dan mag ik weer .
- Ik bof met een echt lieve, leuke schoondochter, en toch...pas een paar weken terug heb ik haar dat ( via mail) ook verteld.
Waarom doe ik dat toch niet zomaar face to face?
Mensen vertellen hoe blij ik met ze ben, ik zou het vaker moeten doen.
- Nu mijn neef in de laatste fase van zijn leven is, realiseer ik me dat maar al te goed.
Hoewel ik weet dat er tussen ons niks meer gezegd hoeft te worden.
Die man is goed, altijd geweest.
Niet altijd heeft hij door anderen de erkenning gekregen die ik vind dat hij verdiend .
Maar zijn goede humeur, grapjes, keiharde werk voor zijn gezin, en echte oprechtheid, die staat vast.
En hij weet wel hoe ik daarover denk!
- Hoewel ik een week thuis was , heb ik nauwelijks gewandeld of gefietst ( wel een keertje naar het dorp en een keer naar de stad, maar zeker niet dagelijks een stukje).
Er zijn mensen die het doen, altijd gezond eten, altijd goed bewegen.
Ik ben soms keurig bezig, en soms helemaal niet.
Als het me niet lekker in mijn vel zit ga ik aan de chocola ( en ik weet best dat dat niet helpt).
-Waarom dit stukje?
Omdat ik een tegenwicht wil geven aan al die prachtige stukjes op internet.
Op de perfecte interieurs op instagram.
Op de perfecte dames , met perfecte lichamen die elke dag in de sportschool staan.
Omdat ik wil schrijven over het gewone leven, mooi en minder mooi.
Daar we ons best doen iets moois van te maken, maar perfect? Verre van!
groetjes, Franca.
Normaal schrijf ik een stukje.
Plaats een paar foto's en dat is het dan.
Maar nu bedacht ik me dat ik beter eens met de billen bloot kon gaan.
Omdat ook bij mij de dingen niet altijd zo goed gaan als het van buiten lijkt.
-Want die kledingkast die moest wel opgeruimd, omdat het bankje wat er tegenover staat, steeds voller kwam te liggen ( met kleding die niet meer in de kast paste).
-En die site van life after money...
Ik vind het super dat ze zo kan leven, maar ja..ik ben een koukleum, en hoewel onze verwarming alleen boven de 18 graden komt als er bezoek is, is die 18 graden ook wel heel fijn.
Geen kachel ( zoals Ilona lang had) , dan val ik stil en kan helemaal niks meer.
-Afgeprijsde voeding?
Ik doe het weleens, een artikel kopen met 35 % korting, als ik zeker weet dat het dezelfde dag nog op gaat.
Maar ik ga zeker niet op zoek naar alleen maar afgeprijsde artikelen, zoals Ilona.
En dat wandelen, jongens ik zou willen dat ik zo actief was.
Dat ik de moed had om gewoon op pad te gaan, ook met minder mooi weer en in de regen.
- In sommige dingen ben ik best zuinig, ik denk na voor ik iets aanschaf, maar toch...als ik rond kijk in huis , vind ik het in totaal best luxe.
Alles wat ik wil, is er, en of je dat nog zuinig zijn kunt noemen....
Eten, daar geef ik best wat aan uit.
Niet dat er duur vlees (voor mij dus helemaal geen vlees) in huis gehaald word, of hele luxe ingrediënten.Maar er is altijd een volle koelkast , en volop verse groenten en fruit..
- Handwerken, laatst maakte ik een paar dingen voor mijn vriendin.
Die maak ik direct, maak ik ook snel helemaal af.
Maar voor mezelf...het blijft vaak lang liggen, soms zo lang dat ik het helemaal beu ben en iets nieuws begin. Om me vervolgens schuldig te voelen omdat ik zoveel onder handen heb.....
-Op tijd op het werk zijn...is voor mij vaak erg vroeg aanwezig zijn. Zo vroeg dat ik vaak nog even in de auto wacht ( meer als 10 minuten te vroeg kan echt niet vind ik), en dat alleen omdat ik bang ben te laat te komen.
Of ik nog meer op te biechten heb?
- Ik vind het lastig om tijdschriften weg te doen.
Nu staan er weer twee dozen klaar, en eerlijk...er kunnen er nog minstens twee weg.
- Ik heb mezelf verboden om nog bij een kringloopwinkel te komen, waar ze een mooie boekenhoek hebben.
Omdat je daar voor 1 euro echt mooie boeken kunt kopen.
Maar ja...ik heb al een paar kasten vol, en een paar stapels liggen die er niet eens meer in kunnen.
Dus voorlopig eerst lezen, dan boeken naar de boekenmarkt, en pas als ik weer wat ruimte heb, dan mag ik weer .
- Ik bof met een echt lieve, leuke schoondochter, en toch...pas een paar weken terug heb ik haar dat ( via mail) ook verteld.
Waarom doe ik dat toch niet zomaar face to face?
Mensen vertellen hoe blij ik met ze ben, ik zou het vaker moeten doen.
- Nu mijn neef in de laatste fase van zijn leven is, realiseer ik me dat maar al te goed.
Hoewel ik weet dat er tussen ons niks meer gezegd hoeft te worden.
Die man is goed, altijd geweest.
Niet altijd heeft hij door anderen de erkenning gekregen die ik vind dat hij verdiend .
Maar zijn goede humeur, grapjes, keiharde werk voor zijn gezin, en echte oprechtheid, die staat vast.
En hij weet wel hoe ik daarover denk!
- Hoewel ik een week thuis was , heb ik nauwelijks gewandeld of gefietst ( wel een keertje naar het dorp en een keer naar de stad, maar zeker niet dagelijks een stukje).
Er zijn mensen die het doen, altijd gezond eten, altijd goed bewegen.
Ik ben soms keurig bezig, en soms helemaal niet.
Als het me niet lekker in mijn vel zit ga ik aan de chocola ( en ik weet best dat dat niet helpt).
-Waarom dit stukje?
Omdat ik een tegenwicht wil geven aan al die prachtige stukjes op internet.
Op de perfecte interieurs op instagram.
Op de perfecte dames , met perfecte lichamen die elke dag in de sportschool staan.
Omdat ik wil schrijven over het gewone leven, mooi en minder mooi.
Daar we ons best doen iets moois van te maken, maar perfect? Verre van!
groetjes, Franca.