Vind daar vaak de leukste dingen,voor een klein prijsje.
Dat het bij ons voller staat als in het gemiddelde huis, maar dat het ons huis is en dat het gewoon mag.
Ook gebruiksvoorwerpen koop ik daar gerust, zoals deze fijne braadpan.
Waar ik uren in kan neuzen , en heerlijk kan kijken naar mensen die ook een ander interieur als gebruikelijk hebben, vaak meer dan vol ( daarbij valt het bij ons nog wel mee).
En ik vind het leuk!
Ik verbaas me erover dat ik dan lees: " drie jaar geleden had ik nog nooit van brocante gehoord".
Om dan vervolgens een interieur wat totaal brocante is te laten zien.
Hier doen we dat dus duidelijk niet!
Wat ik wel doe?
Gewoon door gaan zoals ik het gewend ben.
Met af en toe ik iets leuks erbij ( meestal van de kringloopwinkel), en als het te vol gaat worden weer even goed opruimen.
Maar op mijn verlanglijstje staan nu wel mooie brocante tijdschriften.
De oude natuurlijk, dus mocht er iemand nog een brocante blog magazine nr. 2 van 2017 hebben...ik hou me aanbevolen!
De nieuwe deuren die manlief zelf maakte ( en plaatste) in de hal.
Met daarvoor de trap.
Dezelfde ( alleen veel viezer),als die ik vroeger van mijn moeder uit het ouderlijk huis mee kreeg.
Helaas hebben we hier alleen een gezamenlijke grote schuur, dus toen opa ( al jaren geleden hoor) een stuk trap nodig had, besloot hij de mijne in stukken te zagen en te gebruiken.
Ik heb er destijds warempel een potje bij staan huilen.
De trap waar ons mam altijd zo zuinig op was geweest.
Waar ze elk jaar opnieuw op stond om de hele keuken te witten ( toen ging dat nog met witkalk, iets totaal anders dan de latex van nu).
Waar ze zo vaak op stond om alle kleine ruitjes van het huis te wassen.
En die elke keer zorgvuldig schoongemaakt werd, er mocht geen spatje op zitten, want het was de goeie trap.
Later kocht ik een aluminium trap, waar ik dan weer heel zuinig op was.
Tot die bij de laatste verbouwing als sneeuw voor de zon verdween....
En dus kocht ik dit keer een oude houten trap.
Op marktplaats, voor een habbekrats.
Wat ga je er mee doen, vroeg de verkoper.
Nou gebruiken.
Maar eerst eens flink poetsen, schrobben en schuren!
Ik ben blij met mijn oude, nieuwe trap, en ramen zemen gaat vast weer een stuk gemakkelijker.
Karel kan zo mooi maar de vogeltjes loeren.
Veel goedkoper dan het simpelste boeketje en van de vorige heb ik maanden plezier gehad ( en daarna ging die naar de tuin).
En dan heb ik even geen foto, maar moet je je verbeelding maar even laten spreken...
Ik lag in bed, en voelde ( en hoorde) iets over me heen scheren...
Lamp aan...een vleermuis?
Nee, dat zag ik vast niet goed, maar intussen scheerde dat beest wel mooi over me heen!
Ik dook onder het dekbed, en gluurde langs de zijkant naar buiten.
Verhip, het was wel degelijk een vleermuis!
En een grote ook nog.
Roepen had geen gevolg ( tussen oudste en onze overloop is een extra deur en zijn slaapkamer deur was ook dicht, en mijn man was, zoals elke avond, nog even bij zijn vader gaan kijken).
Ik heb even moed lopen verzamelen, maar toen ik die niet vond ( best eng hoor, als je in je bed ligt en je hoort en ziet zo'n beest, toch heel anders dan ze buiten te zien), besloot ik om met het dekbed over mijn hoofd, laagblijvend het kamer uit te rennen.
Zie je het voor je?
Tja daar sta je dan op de overloop, en nu?
Oudste gehaald en die ging zonder vrees onze kamer in.
Ja mam ,een vleesmuis, en een grote...tja, toch ook manlief maar even opgehaald ( in nachthemd over de dam, tussen ons en opa gerend).
Oudste had inmiddels al een raam open, maar dat snapte het beest in eerste instantie niet,dus vroeg hij om een paar leren handschoenen.
Uiteindelijk werd, na goed bekeken te zijn), het beestje keurig naar buiten gewerkt.
Met grote dank aan mijn beide galante ridders ( redders) in nood!
Maar direct in slaap vallen daarna...dat zat er toch even niet in.
Ik ga even een trap poetsen, en daarna een ( best volle) huiskamer.
Vergeet niet je badkamerraam dicht te maken 's avonds, want voor je het weet...vliegt er een vleermuis door je slaapkamer!
Groetjes, Franca.